 Zaštita prirode je etika korišćenja prirodnih resursa, njegove alokacije i očuvanja. Osnovni fokus zaštite prirode je održanje balansa između potreba ljudske populacije i kapaciteta prirode kroz predlaganje mera, metoda i prakse (ne)korišćenja prirode koja dugoročno neće uticati na osnovne prirodne procese koje u njoj vladaju. Zaštita prirode se u
značajnom meri zasniva na naučnim podacima o stanju prirodnih populacija sa terena, na osnovu kojih se blagovremeno mogu uočiti negativni trendovi koji vode ka degradaciji staništa, nestanku vrsta i eroziji bioloških interakcija.
Zaštita prirode u Srbiji
Zaštita prirode
u Evropskoj uniji
|
